A Review Of بیماری شبیه زونا
A Review Of بیماری شبیه زونا
Blog Article
زیگموند فروید (۱۹۳۹–۱۸۵۶) پدر روانکاوی، اختلال پارانویا را خاص روشنفکران می‌داند و می‌گوید: «بیماران پارانویا که عموماً افراد مجرد و از زمره روشنفکران‌اند، از شک و بدگمانی خود رنج می‌برند، از دشمنان خیالی وحشت دارند و برای مبارزه با آنان، تلاش و وسایل بکر و بدیعی ابداع می‌کنند.»[۱۴] ناگفته پیداست این مفهوم فروید را نمی‌توان به تمام گروه روشنفکری تعمیم داد و از طرف دیگر نیز نمی‌توان مصادیق بارز رفتار پارانوئیدی را در کثیری از روشنفکران و سردمداران افکار بلند بشری نادیده گرفت. نمونه‌ای از افراد متفکّر که به این بیماری دچار بوده‌اند می‌توان به آیزاک نیوتن، فیزیکدان و ریاضیدان سرشناس بریتانیایی اشاره کرد. اینجاست که با صرف نظر از مفهوم «بیماری» که به نوعی اختلال روانی آن هم به تنها تعداد کمی از افراد جوامع اشاره دارد، می‌توان با تعدیل این مهم، آن را به تمامی افراد بشری تعمیم داد و آن را امر طبیعی دانست، چرا که سوءظن در حد کوچکی لازمه تعامل و تصمیم‌گیری درست است.
این تغییرات می‌توانند بلندمدت یا حتی دائمی باشند. فردی که علائم را در گوش‌ها و اطراف چشم‌ها تجربه می‌کند، باید به دنبال مراقبت پزشکی فوری باشد تا خطر عوارض را کاهش دهد.
افراد مبتلا به بیماری‌های خود ایمنی خاص مانند آرتریت روماتوئید، لوپوس اریتماتوز سیستمیک، بیماری کرون و کولیت اولسراتیو).
پارانویا زمانی تبدیل به توهم می‌شود که افکار و عقاید غیر منطقی در ذهن فرد ثابت شوند و هیچ چیز از جمله شواهد و ادله نتوانند فرد را متقاعد کند که آنچه که فکر می‌کند یا احساس می‌کند، درست نیست.[۱۲]
تاول‌های پر از مایع که پاره شده و به‌صورت دلمه درمی‌آیند
ثانیاً پارانویا را جزء اجتناب‌ناپذیر اندیشهٔ صاحبان افکار بلند و انتزاعی‌نگر به‌شمار آورد تا ضمن صحه گذاشتن بر این فرض فروید، منظور او را به درستی فهمید. از این رو با مراجعه به زندگی‌نامهٔ روشنفکران و نفوذ در لایه‌های زیرین و پنهانی زندگی و افکار آنان، شاید به جرئت بتوان گفت افرادی همچون گالیله، ژان ژاک روسو، نیچه، شوپنهاور، کافکا، همینگوی، تولستوی، فروید و… اگرچه از اختلال شخصیت پارانوئیدی به دور بوده‌اند لیکن اندیشه‌های پارانوئیدی داشته‌اند و آن را در گفته‌ها و نوشته‌های خود تصویر کرده‌اند.
التهاب ممکن است بر بافت نرم زیر و اطراف جوش تاثیر بگذارد.
شریعتی در سال‌های آخر عمر نوشت: «مرگ هر لحظه در کمین است. توطئه‌ها در میانم گرفته‌اند. من با مرگ زندگی کرد ه‌ام، با توطئه خو کرده‌ام… آنچه نگرانم کرده‌است ناتمام مردن نیست… ترسم از نفله شدن است…»[۲۱] و جلال آل احمد از «یک چاه و دوچاله» یی که احساس می‌کرد دوستان و رقبایش برای سقوط او کنده‌اند کتاب نوشت.
اگرچه اکثر افرادی که زونا می‌گیرند فقط یک بار به آن مبتلا می‌شوند، اما افرادی هستند که با تمام شدن دوره بیماریشان، بیماری دوباره در آنها عود می‌کند. زونا در افراد مسن و در افراد دارای سیستم ایمنی بیماری زونا تصویر ضعیف شایع‌تر است.
برای مثال کسی که دچار این توهم شده‌است که یک شخصیت مهم سیاسی یا ادبی است، می‌تواند در دسته مبتلایان به پارانویای مطلق بگنجد.
از رایج‌ترین علائم پارانوئید می‌توان به احساس شک، حساس بودن نسبت به انتقاد، عصبانیت سریع و کینه‌ای بودن اشاره کرد.
غذاهای پرکربوهیدرات: زیاده‌روی در مصرف شیرینی‌جات، آبنبات، کیک، نوشیدنی‌های شیرین، بستنی، نان سفید و برنج سفید می‌تواند قند خون را به‌سرعت بالا ببرد.
به منظور تشخیص پارانوئید، روانشناس علائم و سابقه پزشکی فرد را به دقت بررسی می‌کند. همچنین روانشناس یک معاینه فیزیکی برای بررسی سایر شرایط پزشکی انجام می‌دهند.
اگر زونا بر دهان تاثیر بگذارد، فرد ممکن است این علائم را تجربه کند: